Marokko is meer dan de vier Koningssteden: het is ook de gateway naar de Sahara. Het bezoeken van een van de grootste woestijnen ter wereld is al een unieke ervaring. Maar nog leuker is het als je een nachtje blijft slapen bij de nomaden. Dus wil je Marokko echt voor de volle 100 procent beleven? Sla dit zeker niet over.
De hoogtepunten: een geweldige sterrenhemel, de mooiste zonsopkomst ever en heerlijk eten. Wij bezochten de Sahara vanuit Marrakesh. Bereid je voor op een flinke rit van meerdere uren vanuit de stad. Want je gaat onder meer het Atlasgebergte over. Bezoek onderweg zeker ook de Hollywood-filmstad Ouarzazate en de overweldigende kasbah Ait Benhaddou.
De aankomst
Vanuit het busje zien we het landschap vanuit Marrakesh veranderen. In de verte zien we de hoge besneeuwde pieken van het Atlasgebergte al voor ons liggen. Die moeten we over om de gouden duinen van de Sahara te bereiken. De chauffeur heeft er zin in en geeft steeds flink gas bij op plekken waar wij persoonlijk eerder zouden remmen. De lokale radio-dj gaat helemaal los met Arabische muziek dat op volumestandje ‘discotheek’ het busje wordt in geslingerd. De sfeer zit er dus goed in.
De weg slingert naar beneden tot we bij een klein dorpje in de middle of nowhere uitkomen. Hier verruilen we het gemotoriseerde verkeer voor de kameel. Dat op zijn zachts gezegd net even anders zit. Na een kort lesje kameelrijden stappen we op deze trouwe dieren. We wanen ons even een middeleeuwse handelskaravaan die met zijn koopwaar door de woestijn trekt. Na anderhalf uur hobbelen bereiken we het nomadenkamp, dat verstopt ligt achter een grote zandduin.
Ritmisch getrommel
We worden verwelkomd met ritmisch getrommel en traditioneel gezang. Ondertussen wordt op het kampvuur het lamsvlees al klaargemaakt. Nadat we onze spullen in onze tent hebben opgeborgen worden we uitgenodigd voor een kop traditionele Marokkaanse thee. Samen met de andere logees zitten we in de mooi aangeklede ‘gastentent’.
Een van nomaden vertelt ons over zijn geschiedenis, het leven in de woestijn en de tradities van zijn stam. Na de mierzoete thee krijgen we het diner opgediend. Heerlijk mals lamsvlees met gekruid brood en yoghurt. Na het eten verhuizen we met alle gasten buiten naar het kampvuur: voor gezang, sterke verhalen en een lekker drankje.
Twee hoogtepunten
Na alle feestelijkheden rondom het kampvuur zonderen we ons nog even af, net buiten het kamp. Het is daar zo rustig, stil en donker dat het de ideale plek is om naar de oh zo heldere sterrenhemel te kijken. We kunnen er wel uren blijven zitten… als de temperatuur wat aangenamer zou zijn. Tip: neem een jas, thermo-ondergoed en een dekentje mee. Want het wordt ’s nachts echt koud. Tot wel onder het vriespunt.
Na een koude nacht in een wat primitieve tent zijn we alweer vroeg uit de veren. Rond half zes is het tijd voor het volgende hoogtepunt: de zonsopkomst boven de Sahara. We zoeken een mooi plekje op een zandduin en kijken vol verwachting met een kop koffie in de hand in oostelijke richting. De rode zon klimt snel omhoog en werpt letterlijk zijn warme zonnestralen over de eindeloze, lege woestijn voor ons. We wanen ons even in een scène van The Lion King: Afrika op z’n best!
Tips voor jouw woestijnovernachting
• Neem zo min mogelijk bagage mee. Je gaat maar een paar nachtjes. Laat de rest van je bagage veilig achter in je riad, hotel of hostel.
• Kijk goed wat je echt zelf moet meebrengen. De meeste zaken als zeep, handdoeken en douchegel zijn al voorhanden. Neem zeker wel warme kleding mee. In de nacht wordt het koud.
• Marokko is islamitisch en de nomaden zijn vaak nog behoorlijk traditioneel. Bedek daarom uit respect je knieën en schouders. Een hoofddoek is dan weer niet nodig.
• Je kunt vanuit Marrakesh een Sahara-tour boeken. Maar je kunt het ook eenvoudig zelf regelen. Transavia en Ryanair vliegen dagelijks naar Marrakesh. Huur direct een auto op het vliegveld, via Booking.com kun je eenvoudig verschillende tentenkampen boeken. Trek er zeker twee nachten voor uit. De tweede nacht sliepen wij in de buurt van de kasbah Ait Benhaddou.
